Van provocatie naar losgeslagen gedrag
Tijdens de wedstrijd viel Goes meer op door zijn gedrag dan zijn spel. In de duels met Feyenoord-spits Ayase Ueda en later Santiago Giménez was het vooral de manier waarop hij zich manifesteerde die tot verbijstering leidde: geniepige duwtjes, slaande bewegingen, knijpacties — allemaal buiten het zicht van scheidsrechter Danny Makkelie, die pas na een uur besloot in te grijpen met een gele kaart.
De grens was voor veel kijkers toen allang overschreden. Op sociale media werd de term “10 wedstrijden schorsing” al snel trending onder gefrustreerde voetbalfans die geen begrip meer konden opbrengen voor Goes’ gedrag.
“Twee persoonlijkheden in één lichaam”
Bij Studio Voetbal werd er geen doekjes om gewonden. Theo Janssen was snoeihard in zijn oordeel: “Het is echt een typetje aan het worden. Hij draait helemaal door. Het lijkt wel alsof hij twee persoonlijkheden heeft. Knijpen, slaan… het is gewoon niet normaal.” Ibrahim Afellay sloot zich daarbij aan: “Zo wil je toch niet herinnerd worden? Dat je een reputatie opbouwt waar niemand trots op is?”
Pierre van Hooijdonk, zelf bepaald geen doetje in zijn actieve jaren, noemde het gedrag van Goes ronduit “krankzinnig”. Zijn kritiek was niet alleen fel, maar ook principieel. “Knijpen heeft niets met winnaarsmentaliteit te maken. Helemaal niets. Je gedraagt je gewoon als een randdebiel.”
Niet de eerste keer
Hoewel Goes tot nu toe dit seizoen nog geen enkele gele kaart had gekregen, is dit incident volgens kenners geen eenmalige uitschieter. “Bij AZ dachten ze dat hij zijn gedrag onder controle had,” schreef Valentijn Driessen in De Telegraaf. “Maar onder druk zie je wie een speler werkelijk is. En wat we zagen, sloeg nergens op.”
Volgens Driessen had scheidsrechter Makkelie veel eerder moeten ingrijpen. Dat gebeurde niet, en dus lijkt het nu aan de aanklager betaald voetbal om alsnog in te grijpen op basis van tv-beelden — iets wat vaker gebeurt bij wangedrag dat aan de aandacht van de arbitrage ontsnapt.
De roep om een voorbeeldstraf
Op X (voorheen Twitter), forums en fanpagina’s is het oordeel al geveld. De roep om een lange schorsing is unaniem. “Een signaal is nodig,” schrijft een gebruiker. “Zulk gedrag hoort niet op een voetbalveld thuis. 10 wedstrijden eruit, minimaal.”
En dan zijn er de fans die nóg verder gaan: “Voor mij mag hij levenslang geschorst worden. Als je je zo misdraagt en er ook nog mee wegkomt tijdens de wedstrijd, dan moet er achteraf hard worden opgetreden.”
Winnaarsmentaliteit of toneelstuk?
Columnist Marcel van Roosmalen probeerde de zaak nog enigszins te relativeren. “Misschien is het een vorm van winnaarsmentaliteit,” opperde hij. Maar ook die nuance hield geen stand. Van Hooijdonk kapte het resoluut af: “Hou op. Dit is geen topsportmentaliteit. Dit is iemand die totaal doordraait.”
De discussie raakt daarmee aan een breder thema in het hedendaagse voetbal: waar ligt de grens tussen felheid en onsportief gedrag? In het geval van Wouter Goes lijkt het antwoord steeds vaker richting dat laatste op te schuiven.
De tuchtcommissie kijkt mee
De kans is groot dat de KNVB alsnog in actie komt. Op basis van de beelden kan de aanklager betaald voetbal besluiten een onderzoek te starten en alsnog een schorsing eisen. En gezien de publieke druk zou een milde straf nauwelijks uit te leggen zijn.
Of Goes zelf publiekelijk zal reageren op de ophef is vooralsnog onduidelijk. Maar wat vaststaat: zijn reputatie heeft een flinke knauw gekregen — en dat is volledig zijn eigen werk.
