Geen vechtlust, geen eergevoel
“Als je met 2-0 achter de kleedkamer uitkomt terwijl het water je aan de lippen staat, dan verwacht je strijd,” fulmineert Verbeek. “Maar wat je zag, was het tegenovergestelde: gemakzucht, laksheid, totale onverschilligheid. Dan kun je als Roemeratoe wel zeggen: ‘we hebben nog een kans op de play-offs’. Maar met zo’n instelling? Dat is gewoon lachwekkend.”
De derde treffer van FC Groningen, kort na rust, symboliseerde volgens Verbeek alles wat er mis is bij RKC. “Balverlies, erachteraan hobbelen, niet ingrijpen. Emeran krijgt alle tijd van de wereld. Het is niet eens een kwestie van kwaliteit, het is mentaliteit. En die ontbreekt volledig.”
“Ze geven het gewoon op”
Verbeek is zichtbaar geërgerd en spaart niemand. “Deze spelers kunnen niet omgaan met tegenslag. Ze hebben het karakter niet om te knokken. Fraser krijgt dat er ook niet in. Je ziet het aan alles: dit is geen ploeg die strijdt voor lijfsbehoud. Ze spelen als een degradant.”
En dus is Verbeeks oordeel keihard. “Dan hoor je hier niet. Dan heb je niets te zoeken in de Eredivisie. Helemaal niets.”
RKC staat op de rand van de afgrond
Met nog slechts enkele wedstrijden te gaan en een gat van zes punten naar de veilige plaatsen, lijkt het doek voor RKC steeds verder te vallen. De woorden van Verbeek onderstrepen wat velen al langer vrezen: het probleem zit dieper dan tactiek of vorm. Het is een mentale kwestie, een gebrek aan ruggengraat op het moment dat het er écht toe doet.
Of Fraser zijn ploeg nog aan het vechten krijgt, is de vraag. Maar één ding is duidelijk: als er geen verandering komt in houding en gedrag, dan wordt de laatste strohalm eerder een valkuil dan een reddingsboei.