“Er komt geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Niet één dag,” zegt Van der Gijp tegen presentator Herman van der Zandt. De opmerking valt stil, in een programma dat normaliter draait om herinneringen en verbondenheid, maar hier even verstild raakt door rouw.
Een vader en zijn zoon
In het gesprek vertelt Van der Gijp hoe hij en zijn zoon Nicky nog dagelijks praten over Daniëlle. “Altijd praten we over zijn moeder. Ik zie dat hij dat prettig vindt.” Het is een ontroerend inkijkje in het leven van een vader die probeert te rouwen én te zorgen — tegelijk.
Waar Van der Gijp aan tafel bij Vandaag Inside bekendstaat om zijn ongefilterde humor en ironie, toont hij in dit gesprek hoe diep verlies doorwerkt, ook jaren later. En hoe rouw zich niet aan de buitenkant laat aflezen, maar zich genesteld heeft in het alledaagse.
Terug naar het begin
Naast het persoonlijke verhaal over zijn vrouw, haalt Van der Gijp ook herinneringen op aan zijn tijd bij Sparta. Als zeventienjarige verruilde hij het meer afstandelijke Feyenoord voor het warmere Sparta, waar hij naar eigen zeggen “veel beter op zijn plek zat.”
De uitzending verbindt oud-ploeggenoten die elkaar decennia niet spraken, maar moeiteloos de draad weer oppakken. Van der Zandt verwoordt het treffend: “Herinneringen zijn de lijm van het verleden. Je ziet hoe snel de dynamiek weer terug is.”
Meer dan voetbal
Met deze aflevering laat De Reünie zien dat achter de publieke persona van een voetbalanalist een man schuilgaat met verlies, herinneringen en vaderschap. En dat Van der Gijp, ondanks het imago van de eeuwige grappenmaker, de ernst van het leven niet uit de weg gaat.
Een krachtig portret van een man die liever lacht dan huilt, maar soms simpelweg niet anders kan.
