Waar Deijl begripvol sprak over ploeggenoten die hun financiële kans willen grijpen, zette Van Basten daar met gestrekt been vraagtekens bij. “Hou op, man! Je verdient hier al genoeg,” beet hij de verdediger toe.
“Je speelt niet voor niks”
Deijl gaf aan dat veel spelers uit zijn selectie serieus nadenken over een stap naar het buitenland, zodra die zich aandient. “Zo’n kans krijg je misschien maar één keer. Je carrière is kort, je moet op een gegeven moment ook gewoon geld verdienen,” legde hij uit.
Volgens de rechtsback zijn niet alle spelers gezegend met de kwaliteiten van een Van Basten. “Je kunt het jongens echt niet kwalijk nemen dat ze voor zekerheid kiezen als die komt.”
Van Basten: “Wat een onzin”
Van Basten had weinig begrip voor dat standpunt. De voormalige topspits en oud-bondscoach vindt het idee dat spelers ‘moeten’ vertrekken financieel overdreven. “Je verdient bij een Nederlandse club nog steeds ruim boven modaal. Waarom zou je je geluk in het buitenland gaan zoeken als het merendeel daar mislukt?”
Volgens Van Basten keren veel spelers na een paar jaar weer terug, teleurgesteld en met sportieve schade. “Ze lopen achterstand op, hebben geen plezier gehad en zijn hun ontwikkeling kwijt. Terwijl ze hier gewoon een goed leven konden hebben.”
De kloof tussen idealisme en realiteit
Het debat raakt aan een bredere spanning in het moderne voetbal: idealisme versus economische noodzaak. Van der Vaart, eveneens aan tafel, gaf toe dat Van Basten sportief gezien een punt heeft. “Maar”, voegde hij toe, “je kunt de financiële afweging niet negeren. Niet iedereen speelt alleen voor de lol.”
Dat verschil in perspectief bleek precies het breekpunt in het gesprek. Waar Van Basten spreekt vanuit een voetbalideaal – spelen om beter te worden, voor het spel zelf – kijkt Deijl naar de realiteit van contracten, loopbanen en de grillige duur van een sportcarrière.
“Iedereen móet maar naar het buitenland”
Van Basten vatte zijn frustratie kernachtig samen: “Het lijkt wel alsof elke speler móet vertrekken. Alsof er niks meer is om voor te blijven. Terwijl je hier goed verdient, in een veilige omgeving, met familie en vrienden om je heen.”
Of hij daarmee de praktijk tekortdoet, is voer voor discussie. Wat duidelijk werd: tussen de Eredivisie van toen en de realiteit van nu zit een wereld van verschil – en geld blijkt, opnieuw, een splijtzwam.
