“Wiegman kiest voortaan zélf haar banen”
Dat Wiegman met haar cv moeiteloos deuren opent, erkent Derksen meteen. “Ze heeft de rest van haar leven de banen voor het uitkiezen,” zegt hij. Toch zet hij vraagtekens bij de suggestie dat de succesvolle bondscoach ook in het mannenvoetbal aan de slag zou kunnen – of moeten.
“Ik geloof niet dat dat werkt,” stelt Derksen stellig. “Als ik als verantwoordelijke man op een stoel zou zitten bij een profclub, zou ik nooit een vrouw topcoach maken.”
Volgens hem zou alleen commerciële druk zo’n beslissing kunnen verklaren. “Alleen als je een hoofdsponsor hebt die zich richt op vrouwen, kun je het als een stunt overwegen. Maar ik weet niet of Wiegman het maximale uit een mannengroep haalt.”
“Ik zou dat niet waarderen”
Derksen legt uit dat zijn mening deels voortkomt uit zijn eigen ervaring als profvoetballer – én zijn leeftijd. “Dat is misschien heel ouderwets, maar ik ben van een generatie waarin je wat ouderwets bent,” zegt hij.
“Ik zou het niet appreciëren als er een dame voor de groep zou staan en tegen mij zou zeggen dat we zoveel rondjes moeten lopen, en dan ook nog bokje moeten springen.”
Met zijn uitspraken herhaalt Derksen een klassiek debat over vrouwen in leiderschapsrollen binnen het mannenvoetbal – een terrein dat nog altijd vrijwel exclusief door mannen wordt bezet.
Prestatie Wiegman niet ter discussie
Opvallend is dat Derksen geen moment twijfelt aan de kwaliteiten van Wiegman zelf. Haar successen met Nederland en Engeland zijn onomstreden, en haar status als topcoach staat volgens hem buiten kijf.
Het blijft dus niet zozeer een kwestie van bekwaamheid, maar van culturele acceptatie. En die laat in de ogen van Derksen voorlopig weinig ruimte voor verandering.
De vraag is of de voetbalwereld daar net zo over denkt. Want waar Derksen de deur dicht houdt, zijn er steeds meer stemmen die vinden dat Wiegman klaar is voor een stap in het mannenvoetbal – als ze dat zelf wil.
