Waar Henderson de longen uit zijn lijf schreeuwde, bleef De Jong vooral kalm. “Het zijn totaal verschillende types,” aldus Nijhuis.
Henderson: veel lawaai, veel coaching
Volgens Nijhuis was het vorig seizoen duidelijk te merken dat Henderson, de Engelse routinier, een spraakwaterval was op het veld. “Hij schreeuwt veel naar je, op afstand. Hij is continu bezig met coachen. Dat soort type spelers geeft wel een beetje reuring,” legde hij uit.
De middenvelder stond bekend om zijn vocale aanwezigheid, iets wat de scheidsrechter enerzijds waardeerde, maar wat ook bij momenten kon botsen. “Je weet dat je hem de hele wedstrijd hoort.”
Luuk de Jong: aanvoerder met meer rust
Tegenover Henderson stond Luuk de Jong, aanvoerder van PSV en volgens Nijhuis het tegenovergestelde. “Die is veel rustiger. Hij roept wat op sommige momenten, maar doet dat veel minder nadrukkelijk. Een heel ander type,” aldus de arbiter.
Toch had Nijhuis voor beide stijlen begrip. “Ik hou wel van type spelers die iets anders zijn,” gaf hij toe. De scheidsrechter lijkt daarmee te suggereren dat de charme van voetbal ook in de verschillen zit — zelfs bij aanvoerders.
Vooruitblik op nieuw seizoen en nieuwe regels
Naast zijn observaties over de aanvoerders, sprak Nijhuis ook over zijn eigen voorbereiding op het nieuwe seizoen. Met onder meer aangepaste spelregels en strengere richtlijnen voor gedrag op het veld, verwacht hij een andere dynamiek.
“Het wordt aanpassen voor iedereen,” stelde hij, doelend op de verwachte focus op zuivere speeltijd en communicatie met spelers. Of dat betekent dat luidruchtige aanvoerders als Henderson minder ruimte krijgen, liet hij in het midden.
Leiderschap blijft mensenwerk
Wat Nijhuis’ verhaal vooral onderstreept, is dat er geen blauwdruk bestaat voor leiderschap op het veld. Of je nu een schreeuwlelijk bent zoals Henderson, of een stille leider zoals De Jong — uiteindelijk draait het om impact. En die laat zich niet altijd in volume meten.
