Van Haaksbergen naar de bühne
In een volle tent betrad Nijhuis het podium zoals hij een veld op zou lopen: vol bravoure. Dat hij ook buiten het veld een geboren entertainer is, bewees hij met een voorstelling die alle kanten opging. Over zijn leven als arbiter, zijn ervaringen in de kelder van het betaald voetbal en zijn bestaan als boer en bakker. Maar vooral: over de kunst van relativeren, met een knipoog die nergens ontbrak.
Volgens de organisatie was het allesbehalve een brave lezing. Geen PowerPoint, wel prikkelende verhalen en beelden, verteld met de flair van een rocker en de nuchterheid van een Tukker.
Spreekkoor op verzoek
Het moment dat het meest bleef hangen? Nijhuis die het publiek zelf opzette tot een plat, maar ludiek spreekkoor. ‘Je moeder is een hoer’, klonk het uit honderden kelen. Een opmerking die hij zelf in gang zette, met een brede grijns en een duidelijk besef van de sfeer. Voor wie Nijhuis kent van zijn optredens bij Vandaag Inside, kwam die stijl niet als verrassing. Hij speelde ermee, lachte erom en ging onverstoord verder.
Geen stof, wel stof tot lachen
De show van Nijhuis werd ontvangen als een wervelwind van humor, observaties en ongemakkelijke openheid. Wat begon als een noodoplossing voor een uitgevallen columnist, eindigde als één van de opvallendste momenten van het festival.
Een scheidsrechter die zelf het fluitje inruilt voor een microfoon en het publiek laat fluiten op zijn commando. Dat gebeurt zelfs op de Zwarte Cross maar één keer per jaar.