Engeland legt pijnlijke zwakke plekken bloot
Al in de openingsfase kwam Oranje zwaar onder druk te staan. De Engelsen, met name via de linkerflank, stichtten voortdurend gevaar. Lauren Hemp kreeg alle ruimte van Kerstin Casparij, die zichtbaar moeite had om haar directe tegenstander bij te benen. De 1-0 van Lauren James viel halverwege de eerste helft en vlak voor rust volgde een lage uithaal van Georgia Stanway: 2-0. Een mentale tik, precies op het verkeerde moment.
Drie wissels, geen effect
Tijdens de rust besloot Jonker in te grijpen met drie wissels. Esmee Brugts, Veerle Buurman en Jill Roord gingen naar de kant. Sherida Spitse, Caitlin Dijkstra en Lineth Beerensteyn kwamen erin. Daarmee schoof Dominique Janssen ineens door naar de linkerflank. Of het werkte? Integendeel. Engeland liep in de tweede helft verder uit via opnieuw James en een rake knal van Ella Toone: 4-0.
Stentler en Van den Berg halen uit
De kritiek liet niet lang op zich wachten. NOS-analist Mandy van den Berg wees op de eindverantwoordelijkheid van Jonker. “Hij zegt dat het plan breed gedragen werd, maar hij is degene die de beslissingen neemt. Hij staat ervoor.”
Maar het was vooral Leonne Stentler die geen blad voor de mond nam. “Krankzinnig,” noemde ze de keuzes van Jonker. Met name het wisselen van Brugts wekte verbazing. “Ik mag hopen dat het een fysieke reden had. Anders is dat niet uit te leggen. Janssen moet ineens iets doen wat je normaal juist van Brugts verwacht.”
Het centrale duo na rust – Spitse en Dijkstra – was volgens Stentler niet opgewassen tegen de snelheid van Engeland. “Je ziet vanaf het begin wat Engeland wil: de lange bal spelen, soms zelfs direct vanaf de keeper. En dan kies je voor een duo dat nóg trager is dan wat je al had staan? Dat is toch één en één is twee?”
Jonker verdedigt zich: “Het plan werkte niet”
In zijn reactie bij de NOS erkende Jonker dat zijn ingreep geen effect had. “We hadden samen een plan, staf én speelsters. Maar dat werkte niet, dan moet je iets anders proberen.” Hij noemde het tweede doelpunt van Engeland vlak voor rust een ‘nekkenbreker’.
Stentler had daar weinig begrip voor. “Je zet Spitse erin voor voetballend vermogen, oké. Maar tegen dit Engeland is dat gewoon te risicovol. Je maakt het jezelf nog kwetsbaarder dan je al was. En dan krijg je ook nog twee goals tegen uit een uittrap van de keeper. Hoe is dat te verklaren?”
Historische nederlaag, pijnlijk debat
De 4-0 nederlaag zal nog lang nadreunen, niet alleen vanwege het resultaat, maar vooral door de manier waarop. Niet Engeland was de verrassing, maar het feit dat Nederland zich tactisch en mentaal zo liet overlopen. En dat de bondscoach met zijn keuzes olie op het vuur gooide, maakt het des te pijnlijker. De Leeuwinnen hebben niet alleen een sportieve klap gekregen, maar ook een vertrouwensbreuk richting de dug-out.
