“Een baviaan?”
Genee opende zoals gebruikelijk met een vrolijke introductie: “Is het roze, is het roze? Het is Gerard Joling, ja!” Maar Joling had zijn antwoord al klaar. “Hij probeert het af te leiden van zijn koortslip,” zei hij met een brede grijns. “Hoe kom je daar nou weer aan? Heb je aan een of andere baviaan liggen likken of zo?”
De studio barstte in lachen uit, maar Genee reageerde opvallend kalm en eerlijk. “Dat klopt inderdaad, het is herpes. Ik weet hoe ik eraan ben gekomen. Mijn moeder had het vroeger en gaf het door aan ons. Mijn zus heeft het ook.”
Snel terugkrabbelen
Die openhartige uitleg bracht Joling tot inkeer. “Oh, dat is geen grap. Sorry daarvoor,” zei hij snel, zichtbaar geschrokken door de ernst van Genees antwoord. De presentator legde uit dat de koortslip meestal opspeelt bij vermoeidheid. “We zitten inmiddels op 180 uitzendingen dit seizoen, het begint te tellen.”
Plagerijen over en weer
De sfeer bleef luchtig, want Joling was nog niet klaar. “Ongelooflijk, wat zul je je zakken weer gevuld hebben,” merkte hij op met zijn kenmerkende knipoog. Genee had zijn weerwoord paraat: “De laatste die dát mag zeggen, dat ben jij wel natuurlijk.”
Het publiek kon er wel om lachen, net als de rest van de tafel. Ondanks het ongemakkelijke begin bewees Joling weer eens dat hij zelfs met een misstap de lachers op zijn hand krijgt — en dat Genee nergens van onder de indruk raakt.