Fanreacties lopen hoog op: “Wat een waardeloze arbiter”
Op sociale media barstte de kritiek open zodra bepaalde momenten werden besproken. Zo werd het annuleringsmoment van een doelpunt van Ismaël Saibari al direct aangegrepen als begin van het ongenoegen. En dus vielen daarna de kaarten van Yarek Gasiorowski en Joey Veerman extra hard op – besluiten die door velen als discutabel werden bestempeld.
“Wat een enorme kutscheids is dit zeg.”
“Hij gaat graag in op het rollen. Vrije trap, geel, en daar komt dan de 0‑1 uit.”
“PSV treft het niet, met een kaartenwapperaar als scheidsrechter.”
Niet alleen de harde kern van PSV‑supporters liet van zich horen: ook neutrale volgers staken hun verbazing niet onder stoelen of banken.
Feiten op het veld: dominantie PSV, maar toch controverse
PSV kwam uiteindelijk met 6‑2 als winnaar uit de strijd. Toch werden de keuzes van Siebert tijdens het duel voortdurend opgemerkt: balans tussen spelregels, interpretatie van overtredingen en het moment van ingrijpen. In plaats van te genieten van de overwinning, lag de nadruk bij een deel van het publiek op een gevoel van onrechtvaardigheid.
Waarom raakt dit gevoel zo?
De teleurstelling komt niet alleen voort uit de arbitrage zelf, maar vooral uit de timing en de impact van de beslissingen. In een grote Europese avond waar het draait om prestige en inzet, geldt: draagvlak voor de scheidsrechter moet minimaal zijn. Wanneer dat ontbreekt, dan sijpelt het gevoel van ‘wij tegen de rest’ snel de tribunes en het publiek in.