Eindhoven incasseert, Amsterdam balanceert
PSV verkocht in korte tijd drie spelers voor een totaalbedrag dat dicht tegen de 81 miljoen euro aan schuurt. De overstap van Noa Lang naar Napoli leverde naar verluidt tussen de 25 en 28 miljoen euro op. Daarbovenop volgden Malik Tillman (naar Bayer Leverkusen) en Johan Bakayoko (naar RB Leipzig) voor een gezamenlijke transfersom van 53 miljoen – exclusief bonussen.
Bij elkaar opgeteld is het een transferzomer waar Ajax alleen maar van kan dromen. “Dat soort bedragen ontvangt Ajax niet”, stelt oud-international Wim Kieft nuchter in de podcast KieftJansenEgmondGijp. “Voor Ajax is het verkopen van Taylor misschien interessant. Nou, die brengt geen dertig miljoen euro op, dat kan ik jou wel vertellen.”
“Alles mag weg”
Volgens Kieft is het tekenend voor de huidige status van Ajax dat zo ongeveer iedere speler op de nominatie staat om te vertrekken. Maar de echte marktwaarde lijkt uitblijft. Namen als Kenneth Taylor circuleren weliswaar in de wandelgangen, maar clubs als FC Porto zouden slechts rond de vijftien miljoen willen betalen.
Valentijn Driessen reageerde daar eerder al op in een video-item van De Telegraaf: “Porto wil voor een dubbeltje op de eerste rang zitten voor een speler die tegen het Nederlands elftal aanzit, die al op een WK heeft gespeeld en een prima seizoen draaide. Ajax denkt aan het dubbele.” Maar denken en daadwerkelijk incasseren zijn in de transferwereld twee totaal verschillende dingen.
PSV verkoopt wél – zonder in te leveren
Wat de situatie extra wrang maakt voor Ajax: PSV lijkt nauwelijks sportieve concessies te doen. Ondanks het vertrek van Lang, Tillman en Bakayoko blijven de Eindhovenaren investeren in gerichte versterkingen én weten ze de kern van het elftal grotendeels intact te houden. De balans tussen sportieve ambities en financieel beleid lijkt in Eindhoven op orde – iets waar Ajax momenteel alleen maar jaloers naar kan kijken.
De Amsterdammers bevinden zich in een soort impasse: een selectie met veel twijfelgevallen, weinig concrete biedingen, en een kapitaal dat op het veld eerder afneemt dan groeit. De vergelijking met PSV doet dan pijn.
Ajax aan de onderhandelingstafel: weinig slagkracht
Waar Ajax in het verleden bekend stond om zijn uitstekende verkooppositie, lijkt die luxe langzaam te verdwijnen. Spelers als Taylor, Bergwijn, Forbs en Hato zijn niet per se onmisbaar gebleken, maar leveren – vooralsnog – ook niet het soort bedragen op waar Ajax op aast. De markt heeft z’n oordeel al uitgesproken, en dat oordeel is hard: Ajax is geen verkopende topclub meer, maar een tussenstation dat moet vechten om aanzien én inkomsten.
Eindstand: PSV lacht, Ajax twijfelt
Het contrast kan haast niet groter. In Eindhoven klinken de kassa’s luid, in Amsterdam klinkt vooral stilte. PSV verdient deze zomer naar verwachting meer dan 80 miljoen euro en blijft sportief overeind. Ajax daarentegen zit met een uitverkoop die voorlopig meer op een uitverkoop zónder kopers lijkt.
Of, zoals Kieft het fijntjes samenvat: “Bij Ajax mag iedereen weg, maar het is al niet zo veel.” En ondertussen kijkt men met samengeknepen ogen naar het zuiden, waar PSV moeiteloos de jackpot blijft aantikken.
